Na een paar dagen luieren zijn we er weer op uit gegaan. O.a. naar Preveza, dat is de stad waar je op vliegt wanneer je naar Epirus gaat. Het is een stadje met een grote haven en boten voor de happy few. Tevens een boulevard met terrasjes. Er lopen hordes scholieren rond, bijna allemaal hetzelfde gekleed, een zonderling daargelaten, de terrasjes zijn voornamelijk gevuld met bejaarden. In de stad zelf die erachter ligt gebeurd weinig, voornamelijk toeristenwinkeltjes en schoenenwinkels. Er is 1 wijk die eruitspringt met de bekende smalle straatjes, leuke eettentjes en leuke winkeltjes “Saitan Pazar”Voor de rest kun je het links laten liggen…

Live music in the Old Town in het oude centrum van Parga. Eerst een lekker hapje gegeten bij “Sakis” , zo’n beetje onze vaste stek, daarna naar The Old Town.

We horen hem van We horen hem van verre al spelen.  Petrios treed hier in het toeristen seizoen heel vaak op, we gaan hem zeker vaker opzoeken. Een goede gitarist van alle markten thuis ! En ook af en toe een Griekse tragoudi (lied) niet alleen toeristenmeuk. Vooraan zit een duits stel en de man heeft duidelijk al veel halve liters gehad. Waarschijnlijk zit hij daar al vanaf smiddags, speciaal voor het duitse koppel speelde Petrios “Blue suede shoes” en ik heb nooit geweten dat duitsers zo uit hun plaat kunnen gaan. Met zijn show heeft hij de hele vloer aangeveegd. Zijn frau zat er een beetje ongemakkelijk bij zonder BH maar met grote borsten. Vreselijk gelachen !!

Omdat ik zulke slechte voeten heb, heb ik een afspraak gemaakt bij de pedicure. Ik werd opgehaald vanuit de kapsalon door de zus van de kapster. Ik reed op mijn fietsie achter haar brommertje aan naar een pandje in de buitenwijk van Parga. Ze mag gebruik maken van dit pandje als ze moet werken. Het lijkt in de verste verte niet op een werkruimte. Ze is eigenlijk verpleegster, maar er is geen werk in de omgeving en bovendien krijgt verplegend personeel heel slecht betaald. Dus pedicuurt ze al zo’n 20 jaar, ervaring genoeg. Ze zegt dat de mushrooms toegeslagen hebben op mijn teennagels. Ik mocht plaatsnemen in een grote opa stoel en zij ging tegenover me zitten in een plastic tuinstoeltje. Mijn voeten worden vakkundig en pijnloos gepedicuurd en dat voor 25 euro, thuis betaal ik 40 euro. We spraken Engels en Grieks door elkaar, al met al een leuke ervaring.

Naar Perdika, een bergdorp een half uur van Parga. Een knus dorpje met uitkijkpunt. Het heeft een pleintje met zo ongeveer 20 ! restaurantjes, een speelplaatsje voor de kinderen en 5 luxe resorts en ongeveer 6 inwoners… 

zodra je er een stap zet wordt je meteen aangesproken. mweh… houden we niet van.. Tegenover de plek waar we iets te eten hebben besteld is het schoonmaakdag.. Er wordt druk agressief geschrobd, gepoetst, gedweild en gemopperd op manlief. Tja, wie weet, loopt het hier s’avonds vol. Wij kunnen ons er niets bij voorstellen.. Er zit een oude man in een hoekje heel irritant door alle muziek heen te fluiten en er loopt een vrouwtje langs op badslippers die duidelijk op de groei zijn gekocht. Dat is de reuring in dit dorpje. Maar het eten is lekker en voor een deel van het huis, zo blij zijn ze met aanloop..We hopen voor dit dorp dat ze het nog zullen redden maar ik heb er een hard hoofd in…